مدیریت استعداد: کسب و کار، حفظ مزیت رقابتی

منابع انسانی امروزه به عنوان سرمایه سازمان ها محاسبه شده و به عینه مشخص شده است که انسان ها عامل اصلی بقای سازمان ها در رقابت هستند. با پیچیده تر شدن محیط و تنوع فرهنگ ها و مشاغل در سازمان ها تدریجا نقش منابع انسانی هم تغییر کرده است. سازمان ها به خوبی دریافته اند که به منظور موفقیت در اقتصاد جهانی و ماندگاری در کسب و کار، به داشتن بهترین استعدادها نیاز دارند. همزمان با درک نیاز به استخدام، توسعه و نگهداشت استعدادها، سازمان ها دریافته اند که استعدادها منابع بحرانی هستند که برای دستیابی به بهترین نتیجه ها، نیازمند مدیریت می باشند. مدیریت استعداد برای اولین بار توسط شرکت مکنزی در اواسط دهه 1990 مطرح شد و یک فعالیت حرفه ای در مدیریت است که اخیرا در بین سازمان ها بسیار رایج شده است. پدیده مدیریت استعداد موضوعی نیست که به دقت مورد بررسی قرار گرفته باشد.تحقیقات تجربی و نظری اندکی در خصوص مباحث نظری مربوط به استعداد و استراتژی های مدیریت استعداد در فعالیت های سازمانی و مسائل برخاسته از آن وجود دارد. مدیران در نقاط مختلف جهان با ماهیت در حال تغییر کار دست و پنجه نرم می کنند و به نیروهائی نیاز دارند تا با این شرایط متغیر، خود را منطبق نمایند. امروزه سازمان ها دریافته اند که جذب و نگهداشت بهترین افراد نه تنها می تواند مزیت رقابتی اصلی سازمان به شمار رود، بلکه می تواند نقش بسزائی در ارتقاء عملکرد داشته باشد.

مدیریت استعداد به صورت سرمایه گذاری در توسعه کارکنان و شناسائی رهبری تعریف می شود.

فرهاد ابراهیمی